Een verrijking van mijn leven

Linda is 34 jaar en werkt sinds haar 19de bij Cosis. Zij heeft haar opleiding bedrijfsadministratie afgerond bij een stichting voor mensen met een beperking. Het administratieve werk was toch minder leuk dan het contact met cliënten. Na een vacature tip van haar moeder solliciteerde ze bij Cosis en startte zij een BBL traject. Dat beviel zo goed dat ze inmiddels werkt op een locatie middenin de stad Groningen.

Enorme gymzaal

“Ik werk op een mooie locatie met veel voorzieningen. Samen met collega’s begeleid ik mensen met een Ernstig Meervoudige beperking (EMB) en Ernstig Verstandelijke Beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag (EVB+). Er zijn 5 dagbestedings- en 4 woongroepen. De mensen die ik begeleid hebben een laag sociaal emotioneel niveau en hebben de leeftijd tussen de 19 en 30 jaar. We doen veel met de cliënten. Er is een mooie binnentuin, we kunnen paardrijden, zwemmen en we hebben een enorme gymzaal. Die gebruiken we niet alleen voor bewegingsactiviteiten maar ook verjaardagen en Sinterklaas wordt hier gevierd. Het is altijd een groot feest!”
“Toch kijken we naar een andere locatie. In de stad heeft voordelen, maar we merken ook dat de cliënten te veel prikkels ervaren. Met name de cliënten op de begane grond. Die ervaren veel onrust.”

De kat uit de boom kijken

“Ik werk samen met 8 vaste collega’s op een groep met 6 cliënten. Sinds 2,5 jaar woont een jongvolwassen jongen bij ons. Voor die tijd logeerde hij in verschillende logeerhuizen en een keer in de week bij zijn ouders. Via het logeerhuis is hij uiteindelijk hier komen wonen. De eerste vier maanden keek hij de kat uit de boom en moest hij erg wennen. Na deze periode zocht hij steeds vaker de grenzen op door bijvoorbeeld dingen kapot te maken, maar door ook de begeleiders pijn te doen en te schelden. Onze eerste reactie daarop was om sancties op te leggen, bijvoorbeeld door minder tijd op de Ipad te geven. Dit werkte totaal averechts.”

Onderzoeken wat wel werkt

“Met het team zijn we gaan onderzoeken wat er aan de hand was en wat we als begeleiders anders konden doen. Eerst hebben we samen met de arts alle lichamelijke of mogelijke medische oorzaken uitgesloten. Daarna samen met de gedragsdeskundige emotioneel-sociaal onderzoek gedaan en veel met de ouders gesproken. Het bleek dat we hem sociaal-emotioneel veel te hoog in hadden geschat. Deze jongen praat veel en kopieert tekst van de begeleiders, de radio of wat hij heeft gehoord op de televisie. Daardoor komt hij verbaal sterk over, maar door verder te vragen blijkt dat hij niet goed snapt wat hij zegt of bedoelt. Daardoor begrepen wij hem niet en hij ons niet. We overschatten dus wat hij aankan. Dat gaf veel frustratie voor hem.”

“Na veel gesprekken met ouders en het team en het aanpassen van onze begeleidingsstijl gaat het een stuk beter. Wij begrijpen hem beter en hij ons. Daardoor is er rust gekomen en is er vertrouwen. Wij weten nu ook veel beter wat hij leuk vindt om te doen en waar hij goed in is. Hij vindt het ontzettend leuk om anderen te helpen. Hij heeft nu ook een betere relatie met de andere bewoners. Doordat we echt anders met hem omgaan is er veel meer rust en plezier in de groep.”

Simpele oplossing met groot succes

“Een andere client werd boos als zij moest douchen. We kwamen erachter dat dit kwam doordat zij niet wist wanneer ze dat moest doen. Nu haar al tijdens het eten voor te bereiden daarop, gaat ze uit zichzelf al spullen pakken. De simpele oplossing was: het neerleggen van een ‘verwijzer’, een spons naast haar mes een vork. Voor haar was het daardoor duidelijk: na het eten ga ik douchen.”

“Dit zijn ontwikkelingen waar ik trots op ben. Dat we samen met het team, de ouders en client positiviteit vinden. Ik vind het werk leuk omdat je altijd bezig bent met observeren, analyseren, en uitproberen. Iedere dag is anders, iedere dag gebeurt er wel iets en dan is het mooi als we de dag goed kunnen afsluiten. We gaan dit jaar voor de tweede keer op bewonersvakantie. Samen bedenken wat we gaan doen, dat is echt heel leuk. En dat we dit met elkaar kunnen doen! Voor het team is het ook erg leuk om te doen. Zo leer je elkaar nog beter kennen.”

Verrijking van jouw leven

“Wanneer je twijfelt om te werken met mensen met EVB+, maak dan wel bewust een keuze voor een langere termijn. De cliënt wil jou leren kennen en jij hem of haar. Als je iemand kent dan kun je hem of haar veel beter begeleiden. Je bouwt een band op. Wees je er bewust van dat zij voor een groot deel afhankelijk zijn van jou. Het opbouwen van vertrouwen en een relatie heeft tijd nodig. Ga die commitment aan, het verrijkt je leven!”