Symposium: terugblik & hand-outs
Terugblik symposium ‘Samen ver-, her- en erkennen’
Wat een geweldige dag was het! Na een welkomstwoord door dagvoorzitter Paul Pardon, vader van een zoon met een ernstige verstandelijke beperking en coach bij ASVZ, werd het symposium afgetrapt door Steven Degrieck, klinisch orthopedagoog en opleider bij Huis Helder in Gent. Hij deelde zijn inzichten over het belang van routines in het leven van mensen met EVB+.
Belang routines
Steven benadrukte hoe routines structuur en veiligheid bieden, en hoe er van daaruit ruimte is voor verandering. Bij veranderingen is het essentieel om op een begrijpelijke manier te communiceren, zodat mensen met EVB+ weten wat er gaat gebeuren en hoe het anders zal zijn. Op die manier wordt verandering voorspelbaarder en minder ingrijpend.
Routine in de ruimte is een basisvoorwaarde voor mensen met EVB+ om zich veilig te voelen. Dat kan gaan om de inrichting of bijvoorbeeld een vaste plek aan tafel. En ook routine vanuit sensaties zoals bijvoorbeeld licht, muziek of een bepaalde geur. Dit alles helpt mensen zich beter te oriënteren en vergroot het gevoel van veiligheid.
Voor de keuze staan
Na Steven was het de beurt aan Ray Klaassens, voormalig commando en bekend van de programma’s ‘Kamp van Koningsbrugge’ en ‘No Way Back’. Ray trok parallellen tussen zijn werk bij de special forces en het werken met mensen met EVB+. Hij sprak over de constante werkdruk, de onvoorspelbaarheid, en de externe druk die beide situaties gemeen hebben. ‘Je moet het maar samen met je team te zien fixen’ geeft Ray aan.
In zulke omstandigheden is karakter van cruciaal belang. Ray deelde het citaat: “Karakter is wat overblijft wanneer niemand kijkt.” Hij benadrukte dat je in moeilijke tijden voor de keuze staat om te kiezen voor jezelf of voor je team en het grotere geheel. Dit collectieve gevoel van verantwoordelijkheid is essentieel om samen te groeien en om moeilijke momenten gezamenlijk te dragen.
Relatie van wederkerigheid
Vervolgens ging Paul Pardon in gesprek met Christel Kooyman, moeder, auteur en psycholoog. Christel, die het boek Onze kinderen zijn anders schreef, deelde haar persoonlijke ervaringen met het opvoeden van haar drie kinderen met het Syndroom van Cohen. Ze vertelde over de ingrijpende periode waarin haar zoon Chris als eerste uit huis geplaatst werd. Het was een emotionele achtbaan, ondanks het feit dat zij rationeel begreep dat het noodzakelijk was voor Chris, het gezin en haar relatie. Christel sprak ook over het blijvende verdriet en het moeten accepteren dat ze het niet alleen kan doen.
Daarbij ziet Christel de relatie met zorgverleners ook als een relatie van wederkerigheid waarin je afhankelijk bent van elkaar. ‘Ik heb daarin mijn eigen inbreng en de begeleiders van mijn kinderen hebben mij nodig. Daar moet je ook moeite voor doen elkaar zoals in iedere relatie’ zegt Christel.
Ervaringen uitwisselen
In de middag gingen de deelnemers naar de sessies waar ze in kleinere groepen verder konden praten en ervaringen konden uitwisselen.
We willen iedereen bedanken die deze dag mogelijk heeft gemaakt – de sprekers, de sessieleiders, de sponsors en de deelnemers. Jullie inbreng heeft deze dag heel waardevol gemaakt!
Hand-outs
Hieronder kun je de hand-outs van de presentaties van de sprekers downloaden. NB: dit wordt nog aangevuld!
Routines of flexibiliteit – Steven Degrieck
Een fundament creëren in woelige tijden – Priscilla Bockkom
Presentie begint bij jou – Minco Ruiter
Pijn bij mensen met EVB+ – Daan Mirande
De kracht van humor – Marcellino Bogers
Zelfverwonding – Desiree Gal en Evelyn Beune
Hoe trekken wij de wereld in? – Remco Meijs
Moeilijk verstaanbare ouders? – Saskia van der Weck
Kleurrijk ontzorgen – Fenne Verhoeven en Hanan Jaffaoui
Het verhaal als bron van verbinding – Stephanie Bussers
De invloed van de fysieke leefomgeving – Elise Vuyk
Bouwstenen van gehechtheid – Annelies te Riele
De rol van de gedragskundige bij probleemgedrag – Carmen van Bussel